هنوز برگ ، سوار حرف اول باد است/کوروش آقا مجیدی

       نطفه که بسته می شود ، هستی آغاز می شود و با تولد رسمیت پیدامی کند . بعد ، سال  سال  رشد و تعالی است که پیش روی این هستی و موجودیت به رسمیت شناخته شده قرار می گیرد و اورا به بلوغ و  کمال مطلوبش نزدیک و نزدیک تر می سازد .

      دی ماه سال جاری  ، آغاز چهارمین سال فعالیت نشریه ی مجازی سیولیشه  است که داعیه ی تلاش و اهتمامش برای زنده نگاه داشتن چراغ  شعر آزاد ( نیمایی ) ، موجب تمایز و تفاوت آن نسبت به اکثر نشریات ادبی دیگر است ؛ آن هم در روزگاری که  غفلت عامدانه و غیر عامدانه ی برخی دوستان شاعر و اهالی مطبوعات و بعضا ندانم کاری برخی دیگر،  اوضاع شعر و شاعری  این  سرزمین را ــ  که به گواهی خویش و بیگانه ، با پیشینه ی گرانسنگش  یکی از قله های بلند ادبیات جهان به شمار می آید  ــ بدین حال و روز کشانده است .  

      این نشریه ی اینترنتی  از اواخر سال 91 به همت دوست نازنین ، محمد رضا راثی پور ، شروع به فعالیت نمود ؛ آغازی که ، به یک تعبیر،  با  پایان فعالیت رسمی سایت وزین "دینگ دانگ "  (1386 تا 1391 ) انطباقی نسبی داشت . دینگ دانگ نیز که به اهتمام دوستان ارجمند ، مهدی عاطف راد و سعید سلطانی طارمی به صورت ماهانه بروز می شد ، به همین سوی و بوی می رفت و جای بسیار خوشحالی است که بیشتر یاران و همدلان آن صفحه  را در سیو لیشه نیز حاضر و فعال می بینیم .  

      او که در جا ایستاده است ،  ترسی از لغزیدن ندارد ؛ ولی قطعا هر حرکت و  پویشی ،  لغزش محتملی  در پی دارد  و این نمی تواند و نباید به اصل و انگیزه ی رفتن خللی وارد آورد . هنوز جا دارد  شعر بی بدیل پارسی ، تازه تر از همیشه ،  یکه تاز میدان زیبایی شعر و ادبیات جهان باشد . هنوز جا دارد که بیاموزیم و تجربه کنیم ؛هنوز در سفریم/هنوز برگ/سوار حرف اول بادست

                                                                                                                                   کوروش آقا مجیدی