#بوطیقای_سه_گانی_27 ✳️ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎی ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻧﻮﺧﺴﺮواﻧﯽ✳️/دکتر علی رضا فولادی

 1. در ﻓﺮم دروﻧﯽ - ﮐﻠﯽ ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﯽ، ﺑﺮ "ﮐﻮﺑﺸﯽ" ﺑﻮدن ﻟَﺨﺖ ﺳﻮم آن ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﯽ‌ﺷﻮد، اﻣﺎ در ﻧﻮﺧﺴﺮواﻧﯽ، اﺳﺎﺳﺎً "ﮐﻮﺑﺸﯽ" ﺑﻮدن ﺷﻌﺮ، ﻣﻄﻤﺢ ﻧﻈﺮ ﺷﺎﻋﺮ ﻧﯿﺴﺖ .

2 . ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﯽ در ﺳﻪ ﺷﺎﺧﻪ‌ی ﮐﻼﺳﯿﮏ و ﻧﯿﻤﺎﯾﯽ و ﺳﭙﯿﺪ ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽ‌آﯾﺪ، وﻟﯽ ﻧﻮﺧﺴﺮواﻧﯽ ﺗﻨﻬﺎ در ﺷﺎﺧﻪ‌ی ﮐﻼﺳﯿﮏ ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪه اﺳﺖ.

 3. ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﯽ در ﺷﺎﺧﻪ‌ی ﮐﻼﺳﯿﮏ، ﭘﻨﺞ ﻓﺮم ﺑﯿﺮوﻧﯽ- ﺟﺰﺋﯽ دارد، ﺣﺎل آن ﮐﻪ ﻧﻮﺧﺴﺮواﻧﯽ ﻋﻤﻼً دو ﻓﺮم از اﯾﻦ ﭘﻨﺞ ﻓﺮم را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺪارد و ﺑﻮﯾﮋه ﻓﺮم ﻧﻬﺎﯾﯽ آن "ﮐﻼﺳﯿﮏ ﺑﺎ ﻃﺮح ﻗﺎﻓﯿﻪ‌ی ﯾﮏ - ﺳﻪ" اﺳﺖ. اﻓﺰون ﺑﺮ اﯾﻦ، ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﯽ در دو ﺷﺎﺧﻪ‌ی ﻧﯿﻤﺎﯾﯽ و ﺳﭙﯿﺪ ﻧﯿﺰ ﺟﻤﻌﺎً ده ﻓﺮم دﯾﮕﺮ دارد ﮐﻪ ﻃﺒﻌﺎً آﻧﻬﺎ ﻫﻢ در ﻧﻮﺧﺴﺮواﻧﯽ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻧﺮﻓﺘﻪ‌اﻧﺪ .

4. اﺻﻮل ﻫﻔﺘﮕﺎﻧﻪ‌ی ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﯽ در ﻧﻮﺧﺴﺮواﻧﯽ ﮐﺎرﺑﺮد ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ‌اﻧﺪ. ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﯽ از ﻃﺮﯾﻖ رﻋﺎﯾﺖ اﯾﻦ اﺻﻮل ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺗﺠﺮﺑﻪ‌ﻫﺎی ﻋﻤﻠﯽ اﺳﺖ، ﺟﺬاﺑﯿﺖ‌ﻫﺎﯾﯽ را رو ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻧﻮﺧﺴﺮواﻧﯽ آﺷﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ.

 5. ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﯽ وﺳﯿﻊ‌ﺗﺮ از ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺗﻐﺰﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺧﻮان ﺛﺎﻟﺚ ﺑﺮای ﻧﻮﺧﺴﺮواﻧﯽ ﻣﻄﻤﺢ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار داده اﺳﺖ. در ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﯽ اﻧﺴﺎن و ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ‌ی وﺟﻮﻫﺸﺎن ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ.

 6. ﺳﻪ‌ﮔﺎﻧﯽ روﯾﮑﺮد ﺣﮑﻤﺖ‌آﻣﯿﺰ دارد و ﻣﯽ‌ﮐﻮﺷﺪ اﺑﻌﺎد ﭘﻨﻬﺎن و ﺟﺎودان اﻧﺴﺎن و ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻃﺒﯿﻌﺖ را ﺑﺠﻮﯾﺪ و ﺑﮕﻮﯾﺪ؛ اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﺧﺴﺮواﻧﯽ‌ﻫﺎی ﻣﻌﺪود ﻣﻮﺟﻮد، ﺑﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﻣﯿﺎﻧﻪ‌ی ﭘﺎﯾﺒﻨﺪاﻧﻪ‌ای ﻧﺪارﻧﺪ .

دو ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﻧﻮﺧﺴﺮواﻧﯽ‌ﻫﺎی ﻣﻬﺪی اﺧﻮان ﺛﺎﻟﺚ:

 آب زﻻل و ﺑﺮگ ﮔﻞ ﺑﺮ آب ،

ﻣﺎﻧﺪ ﺑﻪ ﻣَﻪ در ﺑﺮﮐﻪ‌ی ﻣﻬﺘﺎب

 وﯾﻦ ﻫﺮدو ﭼﻮن ﻟﺒﺨﻨﺪ او در ﺧﻮاب.

ﮔﻔﺖ: آﯾَﻤَﺖ ﻣَﻪ‌ﺑَﺮاﯾﺎن، ﺑﻪ دﯾﺪار"

 اﯾﻨﮏ دﻣﺪ ﻣﻬﺮ ﻫﻢ، ﺑﯽ وی، اﻣﺎ 

اﯾﻦ ﻫﺮﮔﺰ آﯾﺎ ﮐﻨﺪ ﯾﺎر ﺑﺎ ﯾﺎر؟

@buotigha