دل نوشته/دکتر علی اکبر قنبر پور

روزگاری خانم سوسن شریعتی گفته بود خوبی در ایران مخاطب خود را از دست داده است. وشاملو در دوران خلاقیت آتشین اش در دوران

 کتاب جمعه حدس زده بود که : عشق را در نهان خانه دل پنهان باید کرد(نقل به مضمون)در آن دوران خام شکل گیری یک بیماری جانفرسای در غریو پرهیاهوی اجتماعی:در یک جانب توده ای ها واکثریتی ها آویزان به سوسیالیسم واقعا موجود اتیوپی وافغانستان را جمهوری دموکراتیک خلق می نامیدند وهر انتقاد هر چند نرم از اردوگاه سوسیالیسم موجود رامارک " وابسته به سیا" می زدند.خط سه ها یکجوری سرگرم پیدا کردن موعود گم شده بودند وتوفانی ها آلبانی را کعبه می ساختند.جلال الدین فارسی از اقتصاد اسلامی سخن ها می گفت و...وامروز تنها سرود تلخ شاملوست که در کرانه زندگی میدرخشد وآنهمه در دسترسی  موعود هاحتی از ذهن صاحبان آن سخنها نیزحذف شده است.سرعت زمانی این تغییر بسیار شگفت انگیز است بقول اکتاویو پاز سرعتش کرختی زاست.