دو مصرع خندان /کوروش آقا مجیدی

  به دخترم  "هستی"

چقدر خنده به لب های  تو برازنده ست !

چه رنگ شاد قشنگی !  چه خنده ات زنده ست !

چقدر گل که همه چشم بر دهان تو ، تا

چه وقت میل عزیزت  موافق خنده ست .

رواج و رونق بازار شعر های ترم !

کمی بخند که این دفتر از غم آکنده ست .

کدام سمت سرودن تو را نفس نکشید ؟

شکوه نام تو در هر غزل پراکنده ست .

دو لب ، دو مصرع خندان ، چه شاه بیتی شد !

مرا چه حال خوشی داده از سرودن دست !

دو خط ، دو خاطره ی خوش ، دو انحنای ملیح !

چقدر  خنده  به  لب های تو برازنده ست .

                               کوروش آقامجیدی