غریب/محسن صلاحی راد

‌

غریب بود و نمی‌دانست

که راهِ خانه کجاست

غریب بود و نمی‌دانست

که رسمِ خانه عوض می‌شود

غریب بود و نمی‌دانست

که مرده است

که آشنایان با مردگان نیامیزند

[شما که خانهٔ او را وجب‌وجب

                           پیِ گنجی نهفته

                                زیر و زبَر کردید

شما که شب‌ها

        در گورِ خیسِ فاحشه‌ها

                      شنگ و شاد می‌گردید

شما که جمله و خط‌خط

                                   عصارهٔ دردید...]

غریب راه نمی‌دانست

غریب رسم نمی‌دانست

غریب مرگ نمی‌خواست

غریب در پیِ دیدارِ آشنا هر روز

به کوچه‌کوچه نظر می‌کرد

به شاخه‌های کبود

و می‌گریست.

۱۶ آذر ۱۳۹۵

#محسن_صلاحی_راد 

‌