فرهاد عابدینی/رابین

فرهاد عابدینی، متولد 1321، از اوایل دهه‌ی 40 سرودن شعر را آغاز کرد و نخستین مجموعه‌ی شعرش در سال 1352 انتشار یافت. تاکنون علاوه بر مجله‌های ادبی مختلف، چند کتاب از شعرها و نقدهای او بر آثار دیگران، انتشار یافته است. عابدینی همکاری با گروه ادب نادر نادرپور و تاسیس کانون ادبی شعر معاصر را هم در کارنامه دارد و برخی از آثارش به زبان‌های انگلیسی، ایتالیایی، ارمنی و چینی ترجمه شده‌اند. تا کنون از فرهاد عابدینی مجموعه‌ی شعر‌های کوچ پرنده‌ها،‌ آوردگاه،صدای سبز بلوط، چهل طاقه ابریشم، باران خاطره، پل عبور من، پژواک سرودن و رد آبی به چاپ رسیده است

سلام ای یار

سلام ای مانده در غربت

جدا از من

سبوی  بی می ای هستم که بی تو هیچ دستی

بر نمی دارد مرا از گوشه میخانه ها

شب ها

و باغ خشک پاییزم

که بی تو برگ و بارم نیست

سلام ای بی تو من چون چشمه ساری خشک

که سر بر صخره ها هرگز نمی کوبد

زلال پاک بی تابم

و پژواکی ندارد غلغل آبم

و گرداگرد من هرگز نمی چرخند آهو ها

سلام ای بی تو من افسرده و مغموم