بعد سالی چند .../سیدمرتضی معراجی

بعد سالی چند گفتم 

                     با ورق فالی بگیرم باز

دست بردم 

             لا به لای خرت و پرت سالهای پیش

زیر انبوهی ز گرد و خاک

جُستم آن هم صحبتان

                         یاران دیرینم

رازداران خموشِ

                    لحظه های ِ تلخ و شیرینم

نیّتم را باز گو کردم نشستم

                               یک به یک چیدم کنار ِ هم

خشت و خاج و پیک و دل ها را

شادمان بودم که پی در پی بدون بند

راست می شد کار

هر ورق می خورد با دیگر ورق پیوند

*****

بعد چندی زیر و رو کردن

عاقبت را هم چو آغاز آرزو کردن

باز مثل ِ سالیانِ پیش

راه ها بسته

              دست و فکر و چشم ها خسته

تیر ِ امّیدم به سنگ آمد

آسمانم تیره شد

                 دنیا به تنگ آمد

یک به یک بر داشتم باری ورق ها را

                                            ـ تا که بگذارم به جای ِ خویش ـ

دیدم امّا نیست

در میانشان «آس ِ دل » پیدا

راستی گر آن ورق هم بود

در می آمد فال ِ من آیا ؟

7/9/64

a