تلخ/امیر دادویی

تلخ تلخم شبیه شعری هجو

که سه تاری از آن نمیگذرد

شده ام ایستگاه متروکی

که قطاری از آن نمیگذرد

پشت این پیله های تنهایی

میرود باسکوت فانوسش

کوچه ی خاطرات سوزنبان

هیچ ..یاری ..از آن نمیگذرد

یک نفس می دوم کنار خودم

تاکه ازخود عقب نمانم من

مثل یک کوره راه بن بستم

که سواری از آن نمیگذرد

حفره ی وهم در دل یک کوه

شب یک استغاثه در تردید

پرم از آشیانه ی خفاش

هیچ ساری از آن نمیگذرد

غزلی در گلوی پاییزم

کوچه گردی نفس نفس تنها

من همان برگ چرک تقویمم

که بهاری از آن نمیگذرد

شبحی در تناقض دیروز

روبروی دوخط فراموشی

آه.. آیینه هم شدم اما

جز غباری از آن نمی گذرد

باد در کوچه ی اذان پیچید 

روی گلدسته های آبی رنگ

سفره های حرام افطارم

روزه داری از آن نمیگذرد

#امیر_دادویی