ودیعه / ژولیده

تویی ودیعه با جان برابرم مادر

سحاب رحمت آلاله پرورم مادر

قسم به مهر و محبت قسم به پاکی گل

محبت تو کند گرم سنگرم مادر

تو کیستی که صفای بخش پای توست بهشت

که این کلام بود از پیمبرم مادر

به شیر پاک توآب وگلم بود ممزوج

که مست از می ساقی کوثرم مادر

تو آن الهه عشقی که زیر چرخ کبود

به پیش چشم تو از خاک کمترم مادر

رهین شیر توام من که در دیار ادب

سخن قیام کند در برابرم مادر

به واژه واژه شعرم حلاوتی است اگر

که شهد عشق تو باشد به ساغر مادر

شعار شاعر ژولیده تاابد این است

غلام حلقه به گوش تو مادرم مادر

ژولیده