نمونه هایی از شعر دیروز برای تبرک

در آفتاب پاک/محمد رضا شفیعی کدکنی

در روزهای آخر اسفند

کوچ بنفشه‌های مهاجر
زیباست
در نیم روز روشن اسفند
وقتی بنفشه‌ها را از سایه‌های سرد
در اطلس شمیم بهاران
با خاک و ریشه
میهن سیارشان
در جعبه‌های کوچک چوبی
در گوشه‌ی خیابان می‌آورند
جوی هزار زمزمه در من
می‌جوشد
ای‌کاش
ای‌کاش آدمی وطنش را
مثل بنفشه‌ها
در جعبه‌های خاک
یک روز می‌توانست
همراه خویش ببرد هر کجا که خواست
در روشنای باران
در آفتاب پاک

خوش به حال روزگار/فریدون مشیری

بوی باران بوی سبزه بوی خاک

شاخه های شسته باران خورده پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگهای سبز بید
عطر نرگس رقص باد
نغمه شوق پرستو های شاد
خلوت گرم کبوترهای مست
نرم نرمک می رسد اینک بهار
خوش به حال روزگار
خوش به حال چشمه ها و دشت ها
خوش به حال دانه ها و سبزه ها
خوش به حال غنچه های نیمه باز
خوش به حال دختر میخک که می خندد به ناز
خوش به حال جام لبریز از شراب
خوش به حال آفتاب
ای دل من گرچه در این روزگار
جامه رنگین نمی پوشی به کام
باده رنگین نمی نوشی ز جام
نقل و سبزه در میان سفره نیست
جامت از آن می که می باید تهی است
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار
گر نکویی شیشه غم را به سنگ
هفت رنگش میشود هفتاد رنگ

زینهار/رازق فانی

به پشـــت کـــاج سبـــز جنـــگل امیـــد

اقتـــدا کنید

و همچـــو رعــد

از فــراز منبـــر بلنـــد ابــــر

به گــوش هـــر نهـــال نورسیـــده ای صدا کنیــــد

کــه

:

زینهــــار

ای جوانــــه ها

سر بــلنــد و

سبـــز تـــان

زتــند بــاد حـــادثــات خــم مبــاد

و از نمــاز های تـــان

فریـــضه قــیام کــم مبـــاد

اگر کـــه دست حـــادثه

شبـــی به پـــای تــان تبـــر زند

قــیام را بـــه همــدیگــر سبــق دهیـــد

و چــــون صنـــوبر جـــوان

ستـــــــــاده جان به حـــق

دهیــــد