سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

چند کلمه

خدمت همه سروران و ادیبان بزرگواری که در سال 94 با بنده حقیر و دیگر دست اندرکاران سیولیشه همکاری داشتند و با آثار ارزنده شان به این وبلاگ ساده اعتبار بخشیدند سلام عرض می کنم وسپاس گزارم  از این همه بذل لطف و توجه که به ما دلگرمی داد که همچنان در خدمتتان باشیم و اجاق این کلبه بی ریا را همچنان روشن نگه داریم.

تک تک آثار ارزنده ای که زینت بخش این نشریه اینترنتی شد خود گواه روشنی است که شعر نیمائی همچنان زنده است و نفس می کشد و آئینه دار این زمانه ی عسرت است.

بنده حقیر عذر تقصیر دارم که بدلیل گرفتاری های کاری و دست تنها بودن امکان انجام وظیفه شایسته برای این نشریه را ندارم و ای بسا ایمیل ها و سوالها را بی پاسخ می گذارم ولی امید وارم که  این کاستی ها مورد  اغماض قرار گیرد.

بدنبال مشکلی که در سال قبل برای بلاگفا ایجاد شد مجبور به تغییر آدرس سیولیشه شدیم ولی کماکان با درست شدن بلاگفا خواستیم در آدرس قبلی هم حضور داشته باشیم.

هرچند دیگر وبلاگ آن رونق قبلی را ندارد و شبکه های اجتماعی مثل تلگرام و لاین و واتس آپ جایگزین شده است لذا سعی کردیم در تلگرام هم حضور داشته باشیم تا هم ارتباط بهتری با دوستان داشته باشیم و به روز تر از آثارشان استفاده کنیم

اگر عمر و حوصله و سلامتیی باشد سال آینده را هم در خدمتتان خواهم بود ولی بیش از پیش نیازمند یاری و هم فکری شما عزیزان هستم و برایتان سالی پربار آرزو می کنم.

از تک تک دوستان و اساتید که چشم و چراغ ما هستند صمیمانه و از بن جان تشکر می کنم و توفیق و سلامتی و اوقات خوش را در آستانه سال نو برایشان خواستارم.


نظرات 7 + ارسال نظر
راثی پور شنبه 14 فروردین 1395 ساعت 18:34

جناب فریبرز

ممنون از ورود شما به بحث

همان طور که فرمودید رمز دوام این نشریه هم رایی و هم دلیست.دنیای ادبیات تنها دنیاییست که حضور سلیقه کسی جای سلیقه دیگری را تنگ نمی کند و حتی موجب تنوع و خارج شدن از کسل کنندگی و یکنواختی می شود.
اگر بنده حقیر یا دوستان دیگر در مورد چیزی اصرار داریم علتش ملاحظاتی است که اسباب رنجش کسی فراهم نشود.
قطعا باید ادبیات ما که دم از هنر و ادبیات می زنیم با ادبیات جناح های رقیب فرق داشته باشد و دوستانه تر باشد

فریبرز شنبه 14 فروردین 1395 ساعت 11:13

جناب توکل
دوست نادیدۀ ارجمند
امیدوارم که روزهای گذشته روزهای خوش و تنفسی راحت برای همۀ ایرانیان و از جمله شما بوده باشد.

در مورد یادداشتتان برای آقای راثی پور گرامی: به عنوان یک خوانندۀ علاقه مند به تمامی دوستان، از جمله خود شما - آقای راثی پور نیز از آن مطلع اند - بهتر و دوستانه تر است اگر میدان باز یک مجلۀ نوپای ادبی مبدل به عرصۀ سخن ناملایم و نادوستانه نشود. ما همه به شکلی دست تنهاییم و اگر این مجله به نوعی به همدلی و همرأیی بیانجامد، جای سپاس دارد و خواهد داشت از تمامی عزیزان همکارش و نیز خوانندگانش.
امیدوارم که همکاری شما دوست ارجمند با سیولیشه همچنان پایدار و بر قرار باشد.
از فرصت استفاده می کنم و برای شما و آقای راثی پور و نیز همۀ دوستان و قلمهاشان آرزوی پیروزی دارم.

فریبرز

توکل دوشنبه 9 فروردین 1395 ساعت 06:49

سلام

اگر بخواهی رای فقط رای تو باشد لاجرم دست تنها خواهی بود

راثی پور دوشنبه 2 فروردین 1395 ساعت 19:22

جناب فریبرز
از لطف شما ممنونم و متقابلا برایتن سال خوبی را آرزو می کنم

فریبرز یکشنبه 1 فروردین 1395 ساعت 09:33

جناب راثی پور گرامی،
با درود و احترام. نوروز و انتشار شمارۀ نو را به شما و دیگر همکاران سیولیشه شادباش می گویم. با این امید که روزهای خوبی از راه برسند و سیولیشه هم هوای تازه تری را تجربه کند.

فریبرز

راثی پور شنبه 29 اسفند 1394 ساعت 19:51

جناب صلاحی ممنون از شما

محسن صلاحی راد شنبه 29 اسفند 1394 ساعت 10:05

سلام، جناب دکتر راثی‌پور عزیز.
هم به‌تان خسته‌نباشید می‌گویم و هم دست‌مریزاد. همت والایتان پرقدر باد!

سال ۱۳۹۵ بر شما و همهٔ اهالی سیولیشه پر از برکت و سلامت و نشاط.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد