این عنوان «سوپر استار ادبی »که در لغت نامه دهخدا از آن هیچ یادی نشده است به افرادی ! اطلاق می شود که بی خود و بی جهت اشتهاری باور نکردنی در حوزه ی ادبیات وفرهنگ به ویژه بومی آن کسب کرده اند .طوری که پس از خواندن آثار آنها دچار حیرت می شوید.
در زیر برخی از ویژگی های و چگونگی شکل گیری این فرا ادیبان به اجمال می آید
- این افراد با رسانه ها وسایتهای محلی ارتباطی تنگاتنگ دارند
مدتی در محافل ادبی آفتابی می شوند و مورد اقبال قرار نمی گیرند.از ظاهر خود شروع می کنند سپس به ظاهر اثر ادبی خود می رسند تولید ادبی را تعطیل می کنند و منتظر می مانند تا دیگران تولید کنند و آنها اخ و تف کنند..! مدتی فعالانه به مرید پروری می پردازند و در نهایت عُزلت اختیار می کنند ادعا می کنند انها گوهرانی گران بها هستند که در ساختار های اجنماعی وفرهنگی نمی گنجند و دیگران توان درک شخصیت آنها را ندارند تظاهر می کنند حضور ندارند اما در تمام همایشها ورسانه هاحضور بی سابقه ای دارند و بخش زیادی از وقت خود را صرف مصاحبه، مجادله، محاجه، مباحثه و کلماتی از این دست می کنند گزاره های ساده را به طرز مضحکی پیچیده می کنند و در حلق دیگران سرازیر می کنند . آثار دیگران را گوش نمی کنند، به آدمهای مهم فحش می دهند تا خود را همطراز آنها نشان بدهند در جمع دوستان خود اسطوره اند چندکتاب می خوانند و به عنوان کشفی بزرگ بازتعریف یا چاپ می کنند هیچ کس با آثار آنها ارتباط برقرار نمی کند و آنها خود را اقلیت عصیانگر معرفی می کنند نهادهای رسمی دائم به صورت غیر رسمی آنها را تحویل می گیرد ،ادعای استقلال درهنر وفرهنگ وادبیات می کنند و دُم ِخروسهای مختلفی پنهان دارند در موارد بسیاری جایگاه خود را از طریق همان نهادهای رسمی یا به دست آورده یا حفظ کرده اند که اگر به صورت مستقیم از آنها گرفته شود رسوای عالم میشوندواگر به صورت غیر مستقیم گرفته شود خانه نشین میشوند.
پیشرفته ِهاشون در سال ده تا کتاب چاپ می کنندبخش اعظم آثار آنها به صورت مستقیم یا غیر مستقیم از سوی ساختارهای دولتی چاپ می شود در همه اتفاقات ادبی نقش مجری کارشناس تا جانشینی مدیر کل فرهنگی را ادعا و ایفا میکنند خارج از همایشها ودرمحفلها ی خودی محکم و مستقل وغیر دولتی ومنتقد ساختارهای ادبی دولتی هستند و وقتی درون همایش وجلسه های ادبی فرهنگی هستند دعاگوی ادبیات نهادینه شده وسازمان یافته دولتی هستند !!!شما اگر شرکت کننده باشیدبا سر درگمی ناگزیر هستید آنها را مورد تکریم قرار دهید در بسیاری موارد همین نکته باعث می شود امر بر این دوستان مشتبه افتد. هوای رفقیان سالهای دور را دارندبه صورت نوبتی دوستان از هم تشکر می کنند .جوانها را نصیحت می کنند آثاری دم دستی و به شدت شعار زده دارند مخاطبان به دلیل اشتهار این دوستان پی در پی به خود تلقین می کنند که لابد باید در آثار این بزرگان چیزی وجود داشته باشد که کل کشور از شمال تا جنوب و شرق و غرب آنها را تحسین می کند در برخورد با ایشان شما سردرگم هستید...بخشی از این بزرگواران سیاست باز هستند ادبیات را به عنوان منفذی برای سیاست بازی می شناسند اصولا وقتی ورق بر می گردد روشنفکر بازی در می آورند و پست های قبلی خود را فراموش می کنند ، انحصار طلبی بارزترین ویژگی این عزیزان است هر کاری که در دوران آنها انجام شده است شاهکاری مانا، جریان ادبی و... لقب می گیرد و هر کاری که دیگران انجام می دهند بی نتیجه و مهمل نام می گیرد رنگ عوض می کنند نقابهای مختلفی دارند.ادعا می کنند از دوران مادها در ادبیات بوده اند و مدیر فرهنگی تمام جریانات آنها بوده و هستند. ادای دموکراسی در می آورند و تفکرات حذفی خطرناکی دارند... باکمی دقت لانه وسقف پرواز آنان قابل کشف است.
برچسب‌ها: مقاله پژوهش, نقد پیشرو
