سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

زلزله و زندگی/ مهدی عاطف‌راد


[دخترک سازش را از زیر آوار زلزله بیرون کشیده است.]

 

ساز زندگی میان دستهای تست، نازنین!

نغمه‌ای بزن

با تمام شور و شوق کودکانه‌ات

و نشان بده که زندگی نمرده است

و هنوز مهد زادن است و زیستن، زمین.

 

ساز زندگی میان دستهای تست، باش پاسدار آن.

خوب و محکمش نگاه‌دار

و اجازه‌اش نده که سرنگون شود و بشکند

یا که از نفس بیفتد و صدای گرم و روشنش شود خموش.

نازنین! صدای ساز تو نوای دل‌نشین زندگی‌ست.

بی‌نواختن دمی نمان.

 


 

[مادر زلزله‌زده بر گیسوان دخترش شانه می‌زند.]

 

زندگی ادامه دارد و بدون وقفه پیش می‌رود.

زلزله نمی‌تواند از ادامه داشتن

بازداردش

یا که سد شور زیستن

با تمام قدرت مخرب و مهیب خود شود.



نظرات 3 + ارسال نظر
کاک اسیر سه‌شنبه 7 آذر 1396 ساعت 08:56

سه لام
سه ر چاو

زور سه پاس
ته شککور ده کم

مهدی عاطف‌راد دوشنبه 6 آذر 1396 ساعت 08:47 http://www.atefrad.com

آقای راثی پور گرامی
با درود و ارادت
سپاس از لطف همیشگی‌تان نسبت به من و سروده‌هایم.
حق با شماست. بدون امید نمی‌توان زیست. پس حتا اگر امید بی‌سرانجام باشد و خوش‌بینی بی‌حاصل، برای تداوم زندگی لازم است چون امید اکسیژن زندگی است و هیچ‌کس بدون امید نمی‌تواند بزید.

راثی پور شنبه 4 آذر 1396 ساعت 19:20

سلام و عرض ادب

بسیار زیبا.می توان با بارقه امید ظلمت شبها را تا ب آورد و به صبح روشن آرزو ها اندیشید.
مهم زاویه نگاه ماست

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد