حاشا !
من و گدائیِ عشق از کسی ؟!
مباد !
حتّی اگر تو باشی
آن کس
ای آرزوی من !
اینک
اگر
دستی دراز کرده ام از مهر
پیشِ تو
پل بسته ام که بگذری از خود
به سویِ من
ای آبِ روی من!*
* با رخصت از مولانا صائب تبریزی