تقدیم به استاد طبایی عزیز:
همان طبل و تبلیغ
و تقدیس قطعیت تیغ
به هر کوی و برزن
به بانگی که کر می کند گوش
دروغ و دروغست در بوق
و خیل کر و کورها را
بجز حرص آذوقه روزهای مبادا
نهیبی نجنباند از جا
همان طبل و تبلیغ
و تقدیس قطعیت تیغ
در این روزهای مبادا
که هم اسم و شعر تو حکم هلاکست
و هر گزمه رد و نشان جوید از تو
همان به که با سنگ و با خار یمگان
همان به که با کژدم خاطر آزار غربت
بگویی غم مهلکت را