تپش قلب من / مهدی عاطف‌راد

قلبم پر است از تپش چشمه‌سارها

سرشارم از سرود خوش جویبارها

آوازه‌خوان روانه‌ی راه رهایی‌ام

هم‌راه تندپوی‌ترین رهگذارها

هم‌چون نسیم نرم و سبک‌بار می‌روم

وارسته از کدورت گردوغبارها

در جای جای خاطر شب می‌نهم به جا

از کهکشان نغمه‌ی خود یادگارها

بین سکون و پویه جهان در کشاکش است

بین فرود و اوج بود کارزارها

تنها منم که رسته ز بود و نبودهام

آسوده‌ام ز دلهره‌ی گیرودارها

آزادبال می‌روم اینک به سوی اوج

فارغ ز پای‌بند همه کاروبارها

در قلب من پرنده‌ی عشقی‌ست اوج گیر

می‌خواندم به گشت و گذار دیارها

با او ز تنگنای خزان می‌کنم عبور

پرواز می‌کنیم به سوی بهارها.