سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

پائیزی/محمد رضا راثی پور


-بخوان مگر که گلی وا شود در این پائیز

 

به روی شاخه،همانطور ماند افسرده

پرندهء سر در زیر پر فروبرده

 

به طعنه پرسیدم:

-مگر که شعلهء آواز سوزناکت را

به روی شانهء ویران بادها بردند؟

 

سخن چو رفت از باد،

پرنده چون برگ آهسته بر زمین افتاد!

و با وزیدن مرگ

صدای ضجهء هر برگ پنجه زد در من

لهیب آتش اندوه زنده شد در من! 

نظرات 1 + ارسال نظر
فریبرز پنج‌شنبه 1 مهر 1395 ساعت 19:19

جناب راثی پور

با درود،

بسیار زیبا بود. ممنون

فریبرز

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد