غزل دیوانه - حریف/سالار عبدی

آی عشقم! نکند رفته ام از یادِ ظریفت!؟

نتوانسته شود این منِ دیوانه ، حریفت!!

ژرف و بی باک ، نهنگیده غمت در هیجانم

چه کشیده من توفانی از اندام نحیفت

تو خودِ عشقی و از زمره ی خوبانِ الستی

اشهدُ انَّ به چشمانِ غزلخوان و شریفت

که من از حلقه به گوشانِ پشیمانِ تو هستم

که چرا دیر عبوریده ام از نوبتِ قیفت

لطف کن نام مرا نیز بیَفزا به محبّان

تهِ فهرستِ مجانینِ مُطَلّای صحیفه ت

پاک و تن - ناز ، حلولیده خیالت به خیالم

با وضو بوسه زده شعرم از اجزای عفیفَت

تو! خدایی که زمینی شده در قرنِ جنونم

عکس من نیز ضمیمه شده در خلوتِ کیفت

مطمئنّم ! شب وصلت که شبی جامه دران است

مجتهد می شوم از برکتِ آغوشِ لطیفت

این منم مرد غریبی که شکسته کمرم با

تهمت مدعیان ِ دغلِ خوار و خفیفت

این منم شاعر شوریده و سالار تغزّل

که غزل هاش ، مقفّی ست تماماً به ردیفت

......

سالار عبدی

کانال رسمی سالار عبدی

http://telegram.me/abdiisalar