سنگین / محمد رضا راثی پور

ای نی ، به یاد نیستان، سر کن نوای حزین را

تا بغض حسرت بگیرد ، امشب گلوی زمین را

از بی تمیزی زمانه ،   نشناخت دیو از سلیمان 

بی هیچ شبهه پذیرفت، اغوای نقش و نگین را

وقتی که تعلیم عیسی  بارآورد چون یهودا

بهتر که پایان نباشد  مهمانی واپسین را

از دستبرد ملخها برگی به شاخی نمانده

داس دنائت درو کرد اندیشه بر ترین را

تیغی اگر تیز دارد، یرلیغ چنگیز دارد! 

 قاضی  که از خون مظلوم  ، پر می کند ساتکین را

با این دل جزم اندیش لیلاج شک بر نیامد

بر رغم هر باختن باز ، گسترد نرد یقین را

هر تیشه هر شب ببیند خواب در افتادنت را

ای تکدرخت تکیده ، سنگین تو کردی زمین را! 

تیر 78

،

بیا / محمد ابرغانی

بیا و همت کن

بیا که فاصله ها ر ا ز راه برداریم

هنوز در جلوی ما بگستردند

چه سیم ها که بر آن رسته است خار فراق

هنوز در پس هر سنگر

نشانه رفته و ما را گرفته استقبال

تفنگهای جفنگ

تفنگهای گمراه

بیا به برگ زیتون

تفنگها را

و جنگ ها را

ز راه برداریم

بارانی /هومن گلهو

ابری‌ست آسمان

حتماً به روی آینه باز اخم کرده‌ای

بارانیِ تو من!

شمارش / حسن اسدی

بسکه تصویرخیانت

دردل آیینه ی پنداریاران .نقش بسته

بسکه باسنگ ریا مینای یکرنگی شکسته

لحظه ای‌ که دست گرم دوستداری را

گرم بادست محبت می فشارم

بیدرنگ ازشدت تردید

تک تک انگشت های دست خودرامی شمارم

جای پا / اقبال مظفری

غریبانه دلگیر

مگر چشم آهوست

این آه؟

و این لحظۀ مات

که در یادِ تقویم، مثلِ دمی جاودانی‌ست

همین مانده از روزها، روزگاران:

درندشتِ خالی، دلی تنگ

و جاپایی از آهویِ بخت

بر سبزه و سنگ!

#اقبال_مظفری

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

از دفترِ  #بر_مدار_شورش_و_شیدایی

انتشارات #زمانه، تهران۱۳۷۲

http://t.me/mozaffari_e