پوستان / محمد ابرغانی

دفعه پیش دوستان گفتم

این سری پوستان بباید گفت

پوستان از چه رو که این رندان

گرچه هنگام بزم دوست شدند

لیک چون وقت رنج شد آغاز

مغز را وانهاده پوست شدند

دوستی آه گوهری کمیاب

که فقط در رمان شود پیدا

سخت باور نکردنیست کنون

در رفاقت کسی شود شیدا

دوستان گرگ پوستین پوشند

بین این گوسفندها پنهان

هر زمان فرصتی بدست آرند

مایه وحشتند و دشمن جان!