داس / شروین سلیمانی

ای داس‌های کهنه که بر تیغه‌هایتان

خشکیده خونِ یاسِ بنفش و سپیدِ ما

ما کاشتیم و تیغِ شمایان نمی‌رسد

هرگز به عمقِ خاک و به بذرِ امید ما

ما سبز می‌شویم

ما بیشه می‌شویم

ما بر خلافِ میلِ شما ریشه می‌شویم

بعد از هزار سال

ما وارثانِ شادی و اندیشه می‌شویم

روز زوالِ ظلمِ شما داس‌های مرگ

از راه می‌رسد

خواهید سوخت با همهٔ اقتدارتان

در شعله های خشمِ همین بیشهٔ صبور

روزی نه دیر

                 روزی نه دور...

#شروین_سلیمانی

@ShervinSoleimani