می گذرد از فراز ما
که به حسرت
ناظر آن اوج، در حضیض اسیریم
دیدن این مایه اعتلا و رهایی
دیدن این مایه با اثیر تلاقی
در پر ما ثقل بند های گران را
کرده دو چندان
بی سببی نیست سر به سنگ نکوبیم!