شاعر تا زمانی شاعر محسوب می شود
که به زبانی واحد و یکپارچه و بیانی
یکپارچه ، تک گویه و بسته باور داشته
باشد .این باورهادر گونه های شاعرانه ای که شاعر با آنها سر و کار دارد نهادینه
شده اند . در صورت وجود تناقضی
واقعی ، همین باورها، روش موضع گیری
شاعر را تعیین می کنند . سلطه ی کاملا
مطلق شاعر بر زبان خودش امری
مفروض است ، او باید در قبال هر یک
از جنبه های زبانش به یک اندازه
پاسخگو باشد و در عین حال همه ی
آنها را فقط و فقط تابع مقاصد خود
نماید . هر کلمه باید منظور شاعر را
مستقیماً و بدون واسطه بیان کند و هیچ
سلطه ای نباید بین شاعر و کلماتش وجود داشته باشد.
منظور شاعر باید به منزله ی کلیت هدف مند واحدی ، از زبان حاصل شود.....
@forsatesabz
نیما معتقد است که شاعر به برکت خلوت، شاعر است: در واقع تخیل و احساس دو بالی هستند که به یاری آن، شاعر به خود- یعنی به جوهرهی هستی- میرسد.
صص، ۸۱-۲
بارِمصیبت شده برشانه ام
سایه ی سنگینِ سبکبارها
بسته به زنجیرفراموشی اند
قافله ی خفته ی بیدارها
کودکِ حیرانی وسرگشتگی
خفته به گهواره ی اندیشه ها
خونِ مصیبت زدگان می چکد
ازجگرِ پاره ی اندیشه ها
درتبِ هذیانِ شبْ اندیشگان
میکده شدصحنه ی ماتمکده
وای...که تصویرفریبای عشق
ازنَفَسِ آینه، تاول زده!
قافله ی شبْ نَفَسان،بسته اند
تنگترین،روزنِ آواز را
تیرِ جنون،سرزده،پَرمیکشد
می شکندشوکتِ پرواز را
پنجه ی مرموزِ هیولایِ شب
خنجری ازسقفِ شب،آویخته
ساقه ی پرواز،ستَروَن شده
بال عقابان ،به زمین ریخته
سنگدلان،نشترتهمت به کف
شاهرگِ گردنِ غیرت زدند
پنجره ی روشنِ خورشید را
پرده ای ازرنگِ مصیبت زدند
بقلم . حسن اسدی شبدیز
میکس وصدا . محمدسعیدعسجدی
صدای رویاهایتان رادرکانال
(دکلمه من) بشنوید
http://t.me/deklamehman
هنگام بازتاب گنگ صدایی تلخ
در هاله ای گرفته ترازخورشید
شب،
کور می شوند
تا عمق ظلم و ظلمت خود را
پنهان کنند.
در متن های کهن
هر واژه بوی بردگی نسلی است
آلوده ی تفکر اجدادی.
زیر ستون معبد هرشهر
غولی است بیدار تر
که نسل تازه ی شلّاق است
خرناسه می کشد
ابرو به هم فشرده به لبخند
بر هر شیار سرخ
برپیکر خمیده ی انسان.
شبکور هم
هرگز چنین به دشنه و تاریکی
عادت نکرده است
که مردمان دل آشوب
که این "عبوس زهد"*
سرمست خون ِ لاله های نگونسار.
اینک سیاوشان و خون جوانش
رقص بلوچ و جامه درانش.**
دوازدهم فروردین ۱۴۰۲
...............
*عبوس زهد به وجه خمار ننشیند(حافظ)
**اشاره به رقص حماسی جوان بلوچ خدانور لجعی
https://t.me/mayektashakeri
دریا به دریا ماهیات هستم،
در تنگ هم باشم یقین دارم
از پشت پلکم راهیات هستم.#فاطمه_موسوی
┄┅─═◈═─┅┄