کارو دردریان/رابین

کارو دردریان (1304 همدان-1386 کالیفرنیا) نویسنده وشاعر ارمنی تبار ایرانی در همدان متولد شد اما در بروجرد و اراک زندگی کرد و پس از مرگ پدر مدتی را هم در مراغه و تبریز گذراند و پس از مدتی به تهران کوچ کرد . کارو از نسل نخست شاعران نیمایی است . در اشعار او نوعی تنفر از انسانیت،مدرنیسم و تعاملات بیهوده اجتماعی به چشم می خورد . شاید او را به حق  شاعر درد نامیده اند . کمتر شعری از او وجود دارد که افق امیدوارانه ای را به نمایش بگذارد . دو کتاب او به نام های"شکست سکوت" و "کفرنامه" بیش ازسایر مجموعه های این شاعر طرفدار داشته و هنوز هم  زیرزمینی تجدید چاپ می شوند .

پای می کوبید و می رقصید...

لیکن من....به چشم خویش می بینم که می لرزید

می بینم که می لرزید و می ترسید

از فریاد ظلمت کوب وبیدادافکن مردم

که در عمق سکوت این شب پراضطراب و ساکت و فانی

خبرها دارد از فردای شورانگیز انسانی

ومن...هرچند مثل سایر رزمندگان راه آزادی

کنون خاموش، در بندم

ولی هرگز به روی چون شما غارتگران فکر انسانی نمی خندم

دوره ی سه جلدی : گزاره های منفرد نویسنده : علی باباچاهی

علی باباچاهی در سه دهه‌ی اخیر، شاعری جریان‌ساز و منتقدی جنجالی و بحث برانگیز بوده‌است. او به قولی: «با پنج دهه فعالیت جنون‌آمیز شاعری، به یکی از بزرگان شور و جنون بدل شده‌است». در زمینه‌ی نقد و پژوهش اما به گواه تالیفات متعدد، او به دور از شتاب و عتاب و با دقتی علمی به نقد و بررسی وضعیت شعر امروز ایران می‌پردازد. کتاب حاضر «گزاره‌های منفرد، سه جلدی» ناظر بر این مدعاست. جلد اول این کتاب به مقولات مستقل شعری می‌پردازد. نیما‌‌شناسی عنوان مناسبی برای بخشی از این اثر است که بر مراحل تکاملی شعر نیما -از آغاز تا پایان- درنگ می‌کند. ظرفیت‌های پنهان شعر نیما را برمی‌شمارد و سلوک و صبوری عاشقانه‌ی بنیانگذار شعر نو فارسی را در تجربه‌های متنوع شعری او نشان می‌دهد. افزون بر این، شعر نخستین پیروان نیما در این کتاب، مورد مطالعه‌ای انتقادی قرار می‌گیرد. بر همین مبنا سپیده‌دم و یا مطلع درخشان شعر نو فارسی به نسل جدید معرفی می‌شود. اشاره به کژتابی‌ها و سهل‌انگاری شعر دهه‌ی‌ مورد اشاره نیز از نظر پنهان نمی‌ماند. جلد دوم و سوم این کتاب به «مسائل شعر و بررسی انتقادی شعر جدید و جوان امروز ایران» می‌پردازد. این دو جلد در واقع به شعر بعد از انقلاب اختصاص دارد. از این منظر نخستین کتاب مرجعی است که در این مورد تالیف شده است. در این دو جلد افزون بر نقد و بررسی شعر جدید و جوان و جریان‌های شعری مربوط به آن به چهره‌های نسل پیش که در این مقطع به تکوین آثاری ابتکاری و بعضاً «متفاوت نویسی» پرداخته‌اند، اشارات لازم به عمل آمده است. نکته‌ی قابل ذکر این است که در این دو جلد تمامی مجموعه شعرهای شاعران جوان و غیرجوان (تا سال 1380) مورد بررسی قرار گرفته و بنا به ضرورت طرح مقولاتی خاص، به این مجموعه شعرها -به عنوان مآخذ- اشاره شده است. شعر «غیبت‌گرا»، «گرایش‌های گفتاری»، «شعر متعارف، شعر غیرمتعارف»، «شعر ساختاری و غیرساختاری»، «متفاوت‌نویسی و بخشی از شاعران جوان» و... از جمله مباحثی است که در کتاب مطرح شده‌است.

من یزید عشق/سید قاسم ناظمی

آیینه ای برای ندیدن نداشتیم

و دل ، برای آه کشیدن نداشتیم 

عاشق شدیم و حیف که در من یزید عشق

پیراهنی برای دریدن نداشتیم

خواب و خیال بود جهان، در خیال هم

یک سیب روی شاخه چیدن نداشتیم

بیهوده بود هرچه دویدیم روز و شب

وقتی امید وصل و رسیدن نداشتیم

از ما گذشت ای دل دیوانه ام برو

ذوق جنون و نای دویدن نداشتیم

طاووس در اسارت زیبایی خودیم

این درد بس که بال پریدن نداشتیم

چرخ دنده /آرزو نوری

قفس بی پرنده ای بودم

خنده نه ، طرح خنده ای بودم

زیر چرخی که زندگانی بود

من فقط چرخ دنده ای بودم!

[وسعت بهشت]/ابراهیم حسن لو

بوی نان تازه بود

سبز وساده

روشن وامیدوار

سهمی از بهشت بود

در هوای سبزباغ

شکوفه ،رنگ

روح باغ بود

می شد از نگاه او

تا بهار،تاخدا

پل کشید

تبسمی به وسعت بهشت بود

گرچه درد بود

لخته لخته زخم بود

ولی

در نگاه روشنش چه داشت

که در حضورناب او

می شد آفتاب

آبی ویقین وسبز

رهایی و امیدشد

لحظه ای شکفت.