فدایی / محمد رضا راثی پور

کدام معجزه نو می کند روایت ما
که سوخت آتش صد شبهه طوع و طاعت ما
فدائیان نگاه توایم و اهل نظر
بجز به مرگ نسنجند،قدر و قیمت ما
بهار اگر که تو بودی نمی پسندیدی
چنین به باد تطاول رود طراوت ما
رمق نماند به زانوی انتظار و امید
چه وقت می رسد ای روزگار نوبت ما
در آسیاب حوادث ، محصل تقدیر
چو یزدگرد گریزان نوشت قسمت ما
    به نقش آینه های شکسته می مانیم
مجازیست و نیاید به کار کثرت ما
رواقهای ترک خورده با زبان غبار
خبر دهد همه از انقراض حشمت ما
زمان شکوه زبان روزه سکوت گرفت
که بیش از این نتوانست استطاعت ما