شعری از امل دنقل/ترجمه زهرا ابومعاش

"أمل دنقل" شاعری است از خطه ادب پرور "مصر". نام کاملش "محمد أمل فهیم أبو القسام محارب دنقل" است. او در سال 1940 میلادی به دنیا آمد و در سن 43 سالگی بر اثر بیماری سرطان درگذشت. پدرش از شیوخ "الازهر" بود و تأثیر او در اشعارش مشهود بود. اشعار "امل دنقل" در جهان عرب به سیاسی و اعتراض آمیز بودن و همچنین به ملی گرایی مشهور است. در اینجا شعر کوتاهی از ایشان را مرور می کنیم.

الموت فی لوحات (1)

مصفوفة حقائبی على رفوف الذاکرة

و السفر الطویل. .

یبدأ دون أن تسیر القاطرة !

رسائلی للشمس..

تعود دون أن تمسّ !

رسائلی للأرض..

تردّ دون أن تفضّ !

یمیل ظلّی فی الغروب دون أن أمیل !

و ها أنا فی مقعدی القانط

وریقة .. و ریقة .. یسقط عمری من نتیجة الحائط

و الورق الساقط

یطفو على بحیرة الذکرى ، فتلتوی دوائرا

و تختفی .. دائرة .. فدائرة !

برگردان فارسی:

تابلویی از مرگ(1)

چمدانهایم بر روی قفسه های خاطرات چیده شده اند

و سفر طولانی آغاز می شود

بی آنکه واگن قطار حرکت کرده باشد !

نامه هایی که برای خورشید فرستاده بودم

دست نخورده برمی گردند

نامه هایی که برای زمین نوشته بودم

باز نشده ، برگشت می خورند...

هنگام غروب، سایه ام به این سو و آن سو می رود

                                                         بی آنکه تکانی خورده باشم !

و اینک منم .. نشسته بر نیمکت مأیوسم

عمر من برگ... برگ ... از تقویم دیواری فرو می ریزد

و برگهای فرو ریخته ،

روی دریاچه خاطره شناور می شوند

تا با دایره هایی تو در تو، در خویش بپیچد

و سپس دایره.. دایره... ناپدید شود !