سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

نامه / محمد رضا راثی پور


نامه ای در بطریست

نامه ای ناخوانده

با امیدی که دل آشوبه گرفته ست از امواج انگار

ای بسا چشم که تا تیررس دید بر این بی مقدار

سوی خود دوخته بود

ای بسا رویا ها

در دل جزر و مد بی پایان

از امیدی واهی

مشعل افروخته بود

و فراموش ترین گمشده خود را می دید

بعد کابوس فروپاشی کشتی در آب

خشم غول طوفان

و تقلای سرآسیمه میان گرداب

بر لب اسکله بندر گاه

مست از جرعه آتشناکی

با رفیقان موافق همراه


نامه اما اینک در بطریست

بطری اما اینک با امواج

سالیان سالیست

می رود چون پر کاه 




.

نظرات 2 + ارسال نظر
راثی پور شنبه 6 اردیبهشت 1399 ساعت 18:22

ممنون از لطف شما

مهدی عاطف‌راد شنبه 6 اردیبهشت 1399 ساعت 10:46 http://www.atefrad.com

سلام. شعر دلنشینی‌ست، دل‌نشین و رازآگین.

نامه‌های سربسته، هرچه باشند و از هر که باشند، یک ویژگی مشترک دارند و آن این‌که رازآگین و معماگونه‌اند، و همین به آنها افسون و جذبه‌ای دل‌نشین می‌بخشد.

نامه‌ی سربسته‌ام، متن مرا کس نخواند
قصه‌ی ناگفته‌ام، بطن مرا کس نخواند

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد