از نامه های احمد شاملو به آیدا / منبع literature

آیدای نازنینم 

به من بنویس تا 

هردم و هر لحظه بتوانم آن را بشنوم:

به من بنویس تا یقین داشته باشم

که تو هم مثل من در انتظار آن شب‌های سفیدی.

به من بنویس که می‌دانی این سکوت و ابتذال

زاییده‌ی زندگی در این زندانی است که مال ما نیست، 

که خانه‌ی ما نیست، که شایسته‌ی ما نیست.

به من بنویس که تو هم در انتظار سحری هستی

که پرونده‌ی عشق ما را در آن آواز خواهد خواند...

#احمد_شاملو 

نامه‌ها