پروین اعتصامی

پروین در بیست و پنج اسفند سال 1285 در یک خانواده ادبی در تبریز چشم به جهان گشود. پدرش "یوسف اعتصامی" نویسنده و مترجم بود و مادرش نیز از شعرای دوره قاجار بود. 

پروین درنزد پدرش زبان انگلیسی، عربی و فارسی را آموخت و برای داشتن تحصیلات رسمی به مدرسه آمریکایی ها رفت و در آنجا جزو شاگردان ممتاز شد، حتی مدتی به عنوان معلم انگلیسی در آن مدرسه تدریس کرد . 

پدر پروین یک مشروطه خواه بود. در نتیجه او با فضای سیاسی زمان خود وهمچنین با ادبای مشروطه خواه معروفی همچون" دهخدا "و" ملک الشعرای بهار" آشنایی کامل داشت.

پروین از هفت سالگی شعر می سرود و بهترین اشعارش را زمانی که نوجوان بوده است گفته.  که بعضی از آنها عبارتند از اشک یتیم، گوهر و سنگ، کودک آرزومند و.... 

پروین تنها اثرش یعنی" دیوان اشعارش" را در سال 1315 به چاپ رسانید. در این زمان او به دعوت یکی از دوستان به عنوان مدیر کتابخانه "دانشسرای عالی" مدتی کار کرد ولی مدیریت با طبع شاعر او هماهنگ نبود در نتیجه بعد از نه ماه این کار را رها کرد. 

 پروین اعتصامی شخصیتی منزوی و گوشه گیر داشت که بعد از مرگ پدرش در سال 1316 بیشتر به انزوا کشیده شد. سرانجام این شاعره معاصر در سن سی و چهار سالگی در اثر ابتلاء به بیماری حصبه در پانزدهم فروردین سال 1320 درگذشت.

 چون او یکی از مخالفان سیاست های دولت وقت بود و حتی نشان لیاقتی که از طرف رضا شاه به او داده شده بود نپذیرفت در نتیجه خاکسپاری او در سکوت مطلق برگزار شد. 

پروین اعتصامی استاد "سبک مناظره "در شعر فارسی می باشد و مهمترین ویژگی شعر او این است که نمی توان از اشعارش به شخصیت واقعی او پی برد. 

#لیلا_دلارستاقی 

@ketabdooni ✨