شبگردی 1 / محمد علی شاکری یکتا

یکی یکی جوانه می زنم و سبز 

چشمت را

 که شوق دیدن داری

پرمی کشم 

به نقش ساده ی جاجیم کهنه ای 

گسترده زیربال و پرخویش.

شب ها

منظومه های روشن دنیا را

خاموش می کنم

پوشیده رخ به شیوه ی عیّاران

باروی کهنه را می گردم

در قصّه ای قدیمی 

که با حروف سربی کم رنگ

یادآور شکستن جادوست. 

15 فروردین1400

 **https://t.me/mayektashakeri