تو آسمان مرا پر ستاره تر کردی
شبِ سیاه مرا آمدی سحر کردی
نداشت ارزشِ ماندن جهانِ قبل از تو
جهانِ پوچ مرا هم تو معتبر کردی
گذشت آن همه تلخی گذشت تنهایی
مپرس این همه مدت چگونه سر کردی؟
کنارت از غمِ غربت دگر نمیسوزم
برایم آتش غم را چه بی اثر کردی
بهشت را به بهایِ نگاه تو دادم
خوشم اگر چه بگوید خدا، ضرر کردی
#مرتضی_نوربخش_م_نگاه