اسب کشی / علی پاکزاد

.
اسب‌کُشی...عکس حیرت‌انگیز علی پاکزاد از جنگ در اُکراین. اسب‌هایی که روس‌ها آن‌ها کشته‌اند مشغولِ پوسیدن‌اند و یک کماندوی اُکراینی بینِ این پوسیدن ایستاده. جاده‌ی خیس و چمن‌های روبه‌فساد. سرد است و خونِ اسب‌ها مدت‌هاست در خاک جاخوش کرده. جنگ همین است. تقریباً تکراری‌ترین رفتارِ تاریخ که درش بدن‌ها از خونِ خود، ساختمان‌ها از هویت و جان‌ها از آرامش و روزمره‌گی گاه ملال‌آور خالی می‌شوند. مُرده‌گانِ جنگ فراتر از آدم‌ها هستند. به‌ یاد آورید جنگ عراق علیه خودمان را. هنوز صدا، هول و البته شقه‌شدنِ زمان در خاطر بسیاری‌مان حک شده حتا آنان که دور از خطوط اصلی نبردها بوده‌اند. این اسب‌هایی که از خونِ خود خالی شده‌اند پرانتزی را ساخته‌اند که سرباز را در بلاتکلیفی خود نمایش می‌دهند. کشتن یا کشته‌شدن؟

این چیدمانِ رنج‌آور بخشی از واقعیت است و راوی اسب‌های بی‌خون را با سربازِ پرخون و درختانِ نیم‌زنده و نوری کم‌رمق روایت می‌کند و مخاطب هیچ شکوهی نمی‌بیند در این اسب‌کُشی...نمی‌دانم خاک خونِ اسب را جور دیگری هضم می‌کند یا نه اما می‌دانم که مُرده‌گان جنگ همیشه نیم‌زنده، خاطراتی متجسد باقی می‌مانند./ سرخِ سیاه

@tahlilvarasad