چند رباعی / محمدعلی شاکری یکتا

***

مردار خورانید و کفن دزدانید
صد یاوه به یک دهان لق می خوانید
با این خر لنگ قدرت و نفت و دلار
حقّا که چو خر میان گِل می مانید.
*
سر دسته ی دزدان شرورید شما
آدمکش و بی غیرت و کورید شما
در بی خردی به گردتان  کس نرسد
با جهل و جنون چه جفت و جورید شما
*
از حنجره فریاد کشیدید ، چه شد؟
با خنجر کینه سر بُریدید، چه شد؟
در خون جوانان وطن غسل کنان
تا گوشه ی محراب خزیدید، چه شد؟
*
ای کاش شکنجه چاره ی کار نبود
بیدادگر و محکمه و دار نبود
یک حاکم و یک ملت  و صد لشکر ظلم
ای کاش وطن چنین گرفتار نبود.
*