سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

در باب خودکشی/ محسن الوان ساز



در مورد خودکشی دیدگاه‌های مثبت و منفی فراوانی وجود دارد. روانشناسان به طور خلاصه خودکشی را راه‌حلی قطعی برای مشکلی موقت می‌دانند و استدلال می‌کنند انتخابی که به حذف انتخاب‌های آینده منتهی شود، نمی‌تواند به عنوان گزینه‌ای مناسب در تصمیم‌گیری مورد استفاده قرار گیرد. دیدگاه‌های مثبت از جانب فیلسوفانی نظیر نیچه، شوپنهاور، راسل، فرانکفورتی‌ها و حتی روانشناسانی نظیر لایتمن، مینگر، داگلاس و ..‌. خودکشی را نوعی دیدگاه ارزشی به مسئله هستی تلقی می‌کنند. البته تا قبل از نظریه‌پردازی ایشان در برخی جوامع نظیر ژاپن مرگ انسان در شرافت و شجاعت به مثابه بزرگترین افتخار زندگی هر شخص محسوب می‌شد. آئین هاراکیری همراه با هایکوی مرگ و موسیقیِ پایان، فرصتی برای اثبات شرافت فردی بود. خودسوزیِ راهبان بودایی در اعتراض به جنایات نگودین دیم در ویتنام نیز تا امروز به دیده تحسین نگریسته می‌شود.
در نیمه دوم قرن بیستم جامعه‌شناسان نیز به تحلیل خودکشی به عنوان یک پدیده اجتماعی ورود نمودند. آن‌ها استدلال نمودند تحلیل‌های فلاسفه و روان‌شناسان فاقد بررسی رانه‌های اجتماعی در میل به خودکشی است.
دورکیم هاراکیری، آئین ساتی در بیوه‌زنان هندی و  خودکشی سالخوردگان در قبایل آفریقایی را به کنترل‌گری و تحمیل ارزش از سوی اجتماع تعبیر می‌کند. البته جامعه‌شناسان دیگری نظیر داگلاس با نقد دورکیم چنین می‌گویند که خودکشی‌های آنومالیک یک رهیافت فردی به یک پدیده اجتماعی هستند وی با برشمردن آزادی فرد بر بدن و محترم دانستن حق انتخاب افراد برای پایان به رنج، خودکشی را یک پایان انتخابی می‌داند.
دانامردیت لیزاردی با بررسی تاثیر عوامل نورولوژیک و زیست‌شناسی بر خودکشی در انسان و سایر حیوانات (خودکشی در حداقل دویست گونه جانوری پدیده‌ای رایج است.) فرضیه داشتن ذهن بیمار در افرادی که خودکشی می‌کنند را رد می‌کند و می‌گوید: انگیزه اولین محرک برای تداوم هستی است و پایان دادن به رنج، انتخابی هوشمندانه و یک مکانیسم طبیعی برای حفظ امنیت در جانداران است.
با این تحلیل، در مواجهه با کسی که حوصله‌اش به ادامه فیلم قد نمی‌دهد، چه راهکاری باید اتخاذ نماییم؟ آیا مرگی قطعی و ناشی از انتخاب با یک مرگ تدریجی نامعلوم ارزشی یکسان دارد؟ کامو این سوال را مطرح می‌کند: آیا زندگی ارزش زیستن دارد؟ او زندگی را تهی از معنا می‌داند و چنین می‌گوید: علم، فلسفه، جامعه یا مذهب نمی تواند معنایی برای زندگی خلق کند که مسئله پوچی را از بین ببرد. آن‌کس که زندگی را تهی از معنا می‌یابد، خوشبخت خواهد زیست.
شما در این‌ باره چگونه فکر می‌کنید؟
@Absurdmindsmedia

محسن الوان‌ساز در اینستاگرام
https://www.instagram.com/p/CqvR3F3Lsmy/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد