با تبریک روز جهانی زن
او پیش از آن که آهو باشد
یا پیش از آن که آه
او پیش از آن که آتش باشد
یا پیش از آن که ماه
انسان عصر ماست
یک زن، که در اداره ی خود کار می کند
و کیف کوچکش
از زندگی پر است
او با حضور روشن خود در میدان
ابهام رازوار حیاتش را
از سایه های گنگ برون می ریزد
و بوی خویش را
در آب و خاک و آتش ما جاری....
این سان
جریان عادی نفسش را
بر اعتماد خفته ی هستی
حک می کند
و مثل یک نشان عمومی
در هر کجای هستی امروزی جهان
لبخند می زند
حتی اگر
با بادهای گمشدگی
که از چهار سوی جهان می وزند
خم می شود، نمی شکند
او ،
از خانه تا کرانه های جهان کار می کند
و مثل یک سرود عمومی
از هر زبان که می شنوی زیباست
درود بر شما استاد ارجمند.
بسیار بهره بردم از شعر زیبای شما.
برقرار باشید.
سلام استاد
حقیقتا شعر زیبائی است
از دیدگاه انسان گرایانه هدف ما که داعیه فرهنگ سازی داریم باید زدودن نگاه مالکیتی یا جنسیت گرایانه باشد اگر بتوانیم حتی به این مورد اشاره کوتاهی هم بکنیم گام بزرگی برداشته ایم