نوشته دکتر شفیعی کدکنی برای دکتر اسلامی ندوشن

.

و به‌ دست من امروز جز این قلم نیست، باری خدمتی می‌کنم.

«ابوالفضل بیهقی»

خاموشی خادم فرهنگ و فرزند ایران؛

استاد دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن.

.

.

 اگرچه جان عزیز است، و مرگ نادلخواه، با این حال چیزی فراتر از مرگ و زندگی هست، یعنی جست‌وجوی نوعی معنا در زندگی، و آن این است که «شرف» آلوده نشود. از میانِ مواهبی که به انسان بخشیده شده، «نام» بالاترین است، و نام عبارت از آن است که شخص آنچه را که «جوهرِ زندگی» می‌شناسد، در حفظ آن تا پای جان بایستد.

محمدعلی اسلامی ندوشن

.

.

فقدان استاد اسلامی ندوشن غم بزرگ و جانکاهی را بر دل‌های همهٔ ما نشاند. 

از صمیم قلب به استاد عزیزمان دکتر شیرین بیانی، همسر بزرگوار دکتر اسلامی ندوشن غم‌مباد می‌گوییم

و با همهٔ علاقه‌مندان، دلبستگان و فرزندان ایران به سوگ خاموشی خادم بزرگ فرهنگ ایران می‌نشینیم. 

دیر شد، آری

دیر و همه رنجِ ناگزیر شد آری

چهرِ وطن سالخورد و پیر شد آری

با همه اینها به یاد آر که گیتی

در دلِ دیرینگی هماره جوان است

سوی هزاران هزار چهرهٔ دیگر

رود زمان نغز و پر سرود روان است.

ایران را از یاد نخواهیم برد استاد ندوشن!

بدرود!

رسانهٔ فرهنگی شفیعی کدکنی

عکس: مریم اسلوبی

#اسلامی_ندوشن

#محمد_علی_اسلامی_ندوشن