فرصت / فریبا یوسفی

همین که فرصت باشد
به خود بیایم از این  دوری
 چقدر خوب است
 دقیقۀ ای که  عجیب
 وجود از تو لبالب درون این  کلمات
 بهانۀ ا ی تازه

همین که فرصت باشد
به خود بیایم از این  دوری
نگاهم کن

و صبر کن!
نسیم اگر بر کوهی وزید
سبک ترین اثرش رقص خیل  پروانه‌است

همین که فرصت باشد
به خود بیایم از این  دوری
برای من
که به واژهای عاشق پشت کرده
و انس  بسته به انزوای غارهای منجمد
چه  چیز خواهی داشت در جانت

که اولین شعر دیوانه‌وارم باشد

و یا که آوارم باشد

از آن غرور که  ایستاده بر اساسی  پوچ