گریه / عدنان الصائغ / سعید هلیچی

هر بار که دیکتاتوری

از فراز تاریخٍِ آراسته به اشکهایمان، فرو افتاد

دستانم از کف زدن سرخ شدند

اما همین که به خانه باز می‌گردم

و تلویزیون را روشن میکنم

دقیق که می‌شوم

می‌بینم که از دهان‌های مردم پرشور به سوت و هورا

دیکتاتـور دیگری شده هویدا

غرق در خنده‌ام

از سادگی‌ام

چشمانم اما ملتهب‌اند به گریه...

#عدنان_الصائغ

ترجمه: #سعید_هلیچی

از کتاب: #تاریخ_اندوه 

https://t.me/HdShs_jbZeQ3MjE0