تو ای دست
ای دست تقدیر
ای ذات تبدیل و
تغییر
مرا مثل این سبزه
این گل
مرا مثل این سیب
سنبل
مرا مثل آن لحظه ی ناگهانی
که ایّام را سوی تحویل
ره می نماید
چنان کن
که باید
وَ آن سان دگرگون کن این خسته جان را
که شاید
وَ برمن
در ِ هرچه نیکی
گشاید.