جناب شاکری،
با درود. نظر مهدی گرامی را می پسندم. اما حالا که صحبت از جناس هم شده، به فکرم رسید که شاید «آواز» پیشنهاد شده را بتوان «پرواز» نوشت که با پرواز قبلی هم همصوت است و هم از جنس جناس کامل است:
اولی: «پر، واز می کند» و دومی: «پروازِ من»
البته می ماند اختلاف مفاهیم در مورد شعر و آواز و پرواز. تا نظر شما چه باشد. در عین حال تصویری که در سه سطر اول ایجاد کرده اید، به نظرم بسیار آشنا و ملموس و زیباست، نه این که جایی نظیرش را خوانده باشم؛ خود حادثه را بارها دیده ام که دلرباست!
شاکری جان
سلام و با آرزوی سلامتی
شعر کوتاهت را خواندم و از خواندنش لذت بردم. ممنون.
برای سطر چهارمش پیشنهادی دارم:
"آواز من رها شده از واژههای خواب"
به این صورت هم وزن سطر درست میشود و هم جناس بین آواز و پرواز موسیقی شعر را غنیتر میکند.
شادکام باشی.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
جناب شاکری،
با درود. نظر مهدی گرامی را می پسندم. اما حالا که صحبت از جناس هم شده، به فکرم رسید که شاید «آواز» پیشنهاد شده را بتوان «پرواز» نوشت که با پرواز قبلی هم همصوت است و هم از جنس جناس کامل است:
اولی: «پر، واز می کند» و دومی: «پروازِ من»
البته می ماند اختلاف مفاهیم در مورد شعر و آواز و پرواز. تا نظر شما چه باشد. در عین حال تصویری که در سه سطر اول ایجاد کرده اید، به نظرم بسیار آشنا و ملموس و زیباست، نه این که جایی نظیرش را خوانده باشم؛ خود حادثه را بارها دیده ام که دلرباست!
شاکری جان
سلام و با آرزوی سلامتی
شعر کوتاهت را خواندم و از خواندنش لذت بردم. ممنون.
برای سطر چهارمش پیشنهادی دارم:
"آواز من رها شده از واژههای خواب"
به این صورت هم وزن سطر درست میشود و هم جناس بین آواز و پرواز موسیقی شعر را غنیتر میکند.
شادکام باشی.