سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

شهاب / محسن صلاحی راد

پچپچه:

«باز سَرورِ تمامِ کائنات

لخت‌لخت

توی شهر پرسه می‌زند...

                        شنیده‌ای؟»


از بلندگو:

«دور شو!

کور شو!...»


پچپچه:

«آن شهاب را ببین در آسمان!...»

«توی باغ نیست بینوا!

ایستاده بینِ راه تا ببیندش!...»


در دلش:

«خیرگی مکن!

                     برو!

جان به‌در نمی‌بری!...»




محرمانه:

«سرورِ تمامِ کائنات باز

با خجسته‌گام‌هایشان

نازیانه از نمای شهر بازدید می‌کنند؛

بس مبارک است و منّتی‌ست

بر سر تمامِ خلق!


کارهای کرده تا کنون:

دو زبان بریده‌ایم و

                چار چشم کور کرده‌ایم

(فوق محرمانه:

          یک شهاب توی گور کرده‌ایم)

هر که را که خوابِ فتنه دیده بود

بازداشت یا ز شهر دور کرده‌ایم

(فوقِ فوقِ محرمانه:

                   باز توی گور کرده‌ایم)

این‌همه بدونِ ذره‌ای سروصدا

یا بدونِ کاربستِ زور کرده‌ایم...


[با خودش: هزار آفرین بر این قلم!

متن ازین قشنگ‌تر نمی‌شود!

سجع‌سجع قافیه‌به‌قافیه ردیف...

نیک شاعرم!]


و، خلاصه، شهر را

محضِ نازیانه‌گامِ سرورِ تمامِ کائنات

جفت‌وجور کرده‌ایم!


هر چه کرده‌ایم

                    در حقِ تمامِ خلق

عینِ داد بوده و وِداد!

سرورِ تمامِ کائنات زنده باد!»




از بلندگو:

«یک شهاب!

یک شهاب باز ایستاده بینِ راه!

دور شو!

کور شو!...»


پچپچه:

«آن شهاب را...»

                   «مبین! بخواب!»



کوچۀ کلارا، ۳ شهریور ۱۳۹۸

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد