«احساس میکنم که شاملو بهراستی شاعر امروز ماست. آنچه میگوید برجوشیده از عواطف و از اعماق دل اوست و گمان نمیکنم که هرگز به «قصدِ» شعر گفتن، سروده باشد. او بهدرستی فرزند زمان خویش است. پیوسته در متن جامعه در زد و خورد میبوده و در تنداب زمانه پیش میرفته و از تلاطم آن اثر میپذیرفته و لاجرم بر آن اثر میگذاشته است. شاملو روحی لطیف و حساس دارد که تلخ و شیرین زندگی و زمانه را میچشد و از ورای منشور بلورین و رنگین ضمیر خود بازمیتاباند. او ذاتاً سرکش و سنتشکن است. در راه نیما، پیر یوش، سالک میشود؛ زیرا در سرکشی این بزرگ، علیه مانداب شعر دو قرن گذشته ذوق خود را منعکس میبیند؛ اما بعد، از این سرچشمۀ سالخورده نیز سیراب نمیشود و راه خود را در «شعر سپید» مییابد و در فراخنای آن پیش میرود و آن را پیش میبرد.» ــ■ #سروش_حبیبی
#ازکتاب من بامدادم سرانجام؛ مجموعۀ مقالات دربارهٔ احمد شاملو | به خواستاری سعید پورعظیمی | نشر نو، چاپ اول ۱۳۹۹، قطع وزیری، جلد سخت، ۸۴۸ صفحه [با چهل و هشت صفحه عکس رنگی]، ۱۶۲,۰۰۰ تومان.
خرید و ارسال رایگان:
https://bit.ly/3h3X6G8
@nashrenow