یک نکته / اسماعیل امینی

می‌گویند: غزل قابلیت بیان مسائل انسان امروز را ندارد.

می‌گویند: کلمات مخفف، و لغت‌های قدیم جایی در زبان شعر امروز ندارد.

می‌گویند و بسیار می‌گویند، زیرا شعر نمی‌خوانند.

این غزل زیبای سیمین بهبهانی را بخوانید و بر آن حرف‌های بی‌بنیان لبخند بزنید.

بشمار برگهای گلی را

وقتی که هیچ کار نداری

با یاد یار زمزمه‌اش کن

در غربتی که یار نداری

هرشب کنار پنجره بنشین

بر امتداد جاده نظرکن

شاید که دوستی ز ره آید

هرچند که انتظار نداری

هرصبح زنگ ساعت نه را

چون بشنوی ز خانه برون شو

چابک برو، اگرچه بدانی

با هیچکس قرار نداری

در دکّه‌ای فلک زده بنشین

با روزنامه‌ای که خریدی

نوشیدنی هرآنچه که باشد

حرفی به جز بیار نداری

فنجان قهوه را که تهی شد

وارونه کن که نقش ببندد

در او درخت خشک خزانی

یعنی که: برگ و بار نداری

#سیمین_بهبهانی

دی 1377