می توان شکر گفت و شکر نگفت
می توان کفر گفت و کفر نگفت
گر ثقیل است این سخن
می توان جزء جزء اندیشید
گرچه چندان به فهم این مطلب
من ندارم امید
بسکه ای مردمان سود اندیش
همگی در پی کم و بیشید
آن زمانی که پخش و بذل نذر و پول کنند
همچو هر قحط دیده
می شتابید و زود می قاپید
ولی آنجا که پول باید داد
می گریزید و می خزید به لاک
آری اینست لب مطلب من