سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

سیولیشه

نشریه اختصاصی شعر نیمایی

در سوگ سایه / سعید سلطانی طارمی



سایه ی همیشگی

خاک خشک و آفتاب کشته را به جا نهاد

و به دور دستهای زنده رفت

رفت و با خودش نگفت:

بی من آبها

 مسافران

درخت‌ها

و صخره‌های آفتاب سوخته 

در جهان چه می کنند؟


شب که سایه را ربوده است

صبح با کدام امید می دمد؟

۴۰۱/۵/۱۹

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد