با تواَم کبوتر سپید نامه بر
که مهربان میان واژگان شعر من نشسته ای
پیام مردمان این محلّه را
به ساکنان قریه ها و شهر های دور می بری؟
: در جهان تیربار و این همه کمانه ها
گرچه بندیان بسته ایم
همچنان کبوتران برای پرکشیدن از قفس
نه خسته می شویم
نه از هراس باشه ی گرسنه و حریص
بال و پر شکسته می شویم.
**