....
شاعر!
نیلوفران پشت پنجره ات را ببوس
در گوش رنگدانه ی گلدان
شعری بخوان
که سطر اول آن
تلمیح همسُرایی باران باشد
من چتر کهنه ی خود را می بندم
زخم زبان گنگ سکوتم
فریاد ساده ایست که پنداری
زیر حروف صامت شب
گیر کرده است..
۲۵ شهریور۱۴۰۳
۰۰:۳۲ بامداد
*
https://t.me/mayektashakeri