آهسته میوزد
از پشتِ شیشههای خُنُک
باد
انگشتهای گوشۀ اوج و
نشاطِ موج
در نیمههای یک تنِ آزاد ...
مرغانِ پاک و کوچکِ نیلی
بر رویِ سینههای بلورآبِ روبهرو
فوّاره میزنند
و میخندند
شیشه به پای حوصلۀ تبگرفتهای
آهسته
میخزد.
تهران، باغموزهی قصر
12 شهریور 1392