هشت شعر کوتاه / سیروس نوذری

یک ـ

گفتم از چراغ بگویم
دیدم از تو گفته ام
درون تاریکی

دو ـ

بی دلیل نگاه می کنم کوه را
بی دلیل
پاسخم نمی دهد

سه ـ

درآمیخته ام با تو
مشت خاکی بردار
هر کجای زمین باشد

چهار ـ

بالین او
بازوان من
مگر مرگ عبورم دهد از او

پنج ـ

روی برف ها چه می جوییم
جا پای پرنده ای
یا آنچه خود نمی دانیم.

شش ـ

برگ ریخته
برهنه مانده سپیدار
در آغوش من .

هفت ـ

نگاه می کنم مسیر نگاهت را
پرنده ای
که دور می شود

هشت ـ

تنها تر است انگار
سپیدار
بی آشیان کلاغ