مریم جعفری آذرمانی سال ۱۳۵۶ در تهران متولد شد. او فارغالتحصیل کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه الزهرا است. جعفری آذرمانی از سال ۱۳۷۵ سرودن شعر در قالب غزل را آغاز کرد.[۱]
همسر او، وحید هروآبادی، یک روحانی است که تابستان سال ۱۳۹۹ بهدلیل نوشتههای اعتراضیاش در شبکههای اجتماعی، در دادگاه ویژه روحانیت محاکمه و خرداد ۱۴۰۱ در مرز بازرگان بازداشت شد.[۲]
مریم جعفری آذرمانی با وجود احترام به موسیقی غزل سنتی و بیتمداری خاص شعر کلاسیک، به دلیل جزءنگری و عینیگراییاش، غزلی میسراید که بازتاب نگاهی مدرن به شعر است.[۳] او با انتخاب وزنها و بحرهای دشوار و درهمریختن موسیقی طبیعیِ غزل میکوشد سابقه شنیداری مخاطب را به هم بریزد تا شعرش را به نثر نزدیک کند.[۴]
محمدعلی بهمنی دربارهٔ او میگوید که «مریم جعفری آذرمانی در آثارش، پنجرههای بسته غزل را باز کردهاست و با زبان شعر به این نکته پرداخته که شعر در قالب نمیگنجد.»[۵]
او مواضعی ضد آمریکایی داشته و در همایشهای شهرستان ادب به مناسبت سالگرد اشغال سفارت آمریکا با سرودن اشعاری این مواضع را بیان کردهاست.[۶][۷] او و همسرش از حامیان محمود احمدینژاد بودند.[۸]